فلوت های زیادی در اثر زمین خوردن در هنگام خروج از کیس با روشی اشتباه آسیب می بینند. با نگاه کردن به نام برند فلوت کلیدی که اغلب بروی درب کیس ساز حک شده است، به راحتی می توانید تشخیص دهید که کدام طرف از کیس باید رو به بالا قرار بگیرد. روش دیگر تشخیص آن، نگاه کردن به دستگیره کیس است (در صورتی که کیس فلوت شما دستگیره دارد) دستگیره جعبه نگهداری فلوت بطور معمول در نیمه پایین کیس تعبیه می شود.
آلات موسیقی، نوعی ابزار ظریف و دقیق هستند. هر سازی نیاز به رسیدگی منظم و اصولی دارد. ریکوردرها هم از این قاعده مستثناء نیستند. در این مقاله، به شرح نکاتی در مورد اصول مراقبت ریکوردر پلاستیکی و چوبی می پردازیم.
گام ها، مهمترین زیر بنای ساختار موسیقی می باشند. به همین دلیل است که وقت گذاشتن و تمرین کردن و یادگیری گام ها و آرپژها، مهم ترین و اساسی ترین تمرین بنیادی و ساختاری انگشتان هر نوازنده ای هستند. پس بهتر است بدانید، گام نوازی چه برای یک هنرجوی مبتدی و چه برای نوازنده های حرفه ای، از مهمترین تمرینات روزانه بحساب می آیند. به یاد داشته باشید که به هیچ عنوان هنگام انجام تمرینات گام نوازی عجله نکنید و بدانید که گام نوازی و با سرعت و دقت نواختن همزمان گامها، نیازمند صرف وقت تمرینات دراز مدت و زیادی می باشد و هرگز در کوتاه مدت محقق نمی شود.
دانلود رایگان چارت انگشتگذاری نتهای فلوت کلیدی | به کمک این نمودار جای قرار گرفتن تک تک انگشتان دو دست بر روی فلوت و اسم تمامی نتهای سه اکتاو یک فلوت استاندارد را بشناسید و یاد بگیرید!
پن فلوت | Pan Flute ، که به نامهای سیرینکس | syrinx یا کوییلز | quills ، زامپونا | zampoña ،پن پایپس | Pan Pipes و یا سازدهنی سرخپوستان ، نام های رایج این فلوت است. سیرینکس سازی بوده است که مدتها در میان اقوام مختلفی مثل قوم اینکا در آمریکای جنوبیو به عنوان یکی از سازهای عوام (Folk Instrument)یعنی سازهایی که بوسیله مردم عادی و برای اجرای موسیقی فولکلوریک ساخته شدهو مخترع واقعی آن مشخص نیست، رواج داشته استو جد سازهایی چون اُرگ بادی | Pipe Organ و هارمونیکا | Harmonica به شمار میرود.در واقع نام این ساز، از مجسمه ی خدای پن که این ساز را در دست دارد، گرفته شده است.از آنجایی که پن فلوت ساز مورد علاقه پن | Pan ، خدای حامی شبانان و گله ها در یونان باستان به شمار می آمد، این چنین نامگذاری شد.
فلوت باس را با فلوت استاندارد اشتباه نگیرید! متاسفانه برخی افراد در ایران، به اشتباه به فلوت استاندارد، فلوت باس میگویند. در حالی که فلوت باس، عضو بزرگ خانواده فلوتها، با سر عصایی شکل است.
فلوت آلتو، بعد از پیکولو و فلوت استاندارد کوک دو، عضو سوم خانواده فلوت های کلیددار محسوب می شود.در یک گروه موسیقی یا ارکستر، به ندرت پارتی برای فلوت آلتو نوشته می شود. در واقع فلوت آلتو، یک ساز انتقالی است و در کوک سُل قرار دارد. بدین معنا که به اندازه یک فاصله چهارم نسبت به فلوت کنسرت کوک دو (استاندارد) پایین تر قرار می گیرد.وقتی که شما پارتیتوری برای فلوت آلتو دارید، هر آنچه را که در کاغذ برای شما نوشته شده است، اجرا می کنید، ولی نُت های شما به اندازه یک فاصله چهارم پایین تر از آنچه که شما می نوازید صدا می دهند. این وظیفه تنظیم کننده پارت آلتو می باشد که آنرا با توجه به انتقالی بودن این فلوت، به گام صحیح ارکستر ترَنسپوز کند.
فلوت پیکولو در واقع سر دسته زنان خواننده اپرا است. وقتی در یک آنسامبل نواخته می شود، قطعا مرکز کانون توجهات است. سازی کوچک، که یک اوکتاو بالاتر از یک «کنسرت فلوت» صدا می دهد. این بدان معناست که شما صدای یک فلوت پیکولو را اغلب بعنوان زیرترین صدای یک بند یا ارکستر می شنوید. نت هایی که برای پیکولو نوشته می شود، دقیقا همان نت های فلوت کنسرت کوک دو است و شما می توانید دقیقا همان انگشت گذاری را که برای فلوت استفاده میشود، بکار ببرید، با این تفاوت که تمامی نت ها یک اوکتاو بالاتر از فلوت کنسرتی صدا می دهند.
تئوبالد بوهم در سال ۱۸۳۲ سیستم فلوت کلید دار خود را اختراع و عرضه کرد. ۱۵ سال بعد، اصلاحاتی جهت بهبود این سیستم انجام داد. در واقع فلوت مدرن امروزی، نتیجه تلاش های بوهم بوده است.