پیکولو، کوچکترین عضو خانواده فلوت‌های کلیددار

فلوت پیکولو در واقع سر دسته زنان خواننده اپرا است. وقتی در یک آنسامبل نواخته می شود، قطعا مرکز کانون توجهات است. سازی کوچک، که یک اوکتاو بالاتر از یک «کنسرت فلوت» صدا می دهد. این بدان معناست که شما صدای یک فلوت پیکولو را اغلب بعنوان زیرترین صدای یک بند یا ارکستر می شنوید. نت هایی که برای پیکولو نوشته می شود، دقیقا همان نت های فلوت کنسرت کوک دو است و شما می توانید دقیقا همان انگشت گذاری را که برای فلوت استفاده میشود، بکار ببرید، با این تفاوت که تمامی نت ها یک اوکتاو بالاتر از فلوت کنسرتی صدا می دهند.

جنس پیکولو

فلوت های پیکولو معمولا از جنس فلز (آلیاژ نقره یا نیکل-نقره و به ندرت از طلا) یا انواع مختلفی از چوب ها ساخته می شوند. متریال چوب منجربه تولید صدایی دلپذیرتر شده و از این جنس بیشتر در ارکستر استفاده می شود.

پیکولو، ساز برجسته ارکستر

یک پیکولو رایج ترین ساز و در اصطلاح جزو سازهای محوری یک ارکستر و کُر فلوت بحساب می آید. اگر شما نوازنده فلوت یک آنسامبل باشید، در نقطه ای از کار قطعا دوست دارید که از شما درخواست شود تا تکنوازیی پیکولو را به عهده بگیرید.
به غیر از پیکولو، در یک انسامبل، از سازهای محوری پرکاربرد دیگر بادی، می توان به «کلارینت باس» و «کلارینت می بمل» در سکشن کلارینت و همینطور «کنتر فاگوت» در سکشن فاگوت و هورن انگلیسی در سکشن ابوا اشاره کرد. نوازندگان حرفه ای که در یک ارکستر اینگونه سازهای محوری پر کاربرد را می نوازند، اغلب توانایی نواختن دو یا چند ساز دیگر از این دسته را نیز دارند. برای مثال یک نوازنده ابوا اغلب هورن انگلیسی و یک فلوتیست اغلب پیکولو هم می نوازد.
پیکولو یک ساز کوچک خارق العاده است. عده ای به اون دست انتقام فلوت می گویند. بخاطر اینکه پیکولو صاحب بالاترین گستره صوتی یک ارکستر است. نوازنده اون هرگز مشکلی در شنیده شدن صدای سازش ندارد. تصور اولیه در مورد پیکولو این است که به راحتی می توان در نواختن این ساز خبره شد. در حالی که خوب نواختن اون کار ساده ای نیست و همچنین کوک نواختن این ساز در نوانس های مختلف کار سختی است. در رابطه با کوک نواختن فلوت، نگاهی بیندازید به مقاله «روش صحیح کوک کردن سرساز فلوت».